Ok, het is lang geleden.
Druk druk druk druk.Druk dus.
En intussen beetje blogverslaafd geraakt. Een ander schrijft zo skoon, en zo over vanalles en nog wat. Ik geraak niet verder dan de realiteit.
Er is intussen weer vanalles gebeurd. Belangrijkste zaken die ik onthouden heb:
- schoonmoeder zei dat ik vermagerd was. (ondanks dat mijn gewicht maar 1kg minder is, maar ik dus wel wekelijks BBB en fatburning doe, jaja, ik hou het vol!)
- collega van manlief zei dat ik vermagerd was.
- ik ben met manlief op weekend geweest, zonder kinders. Dat was een verrijking, om vast te stellen dat je na 10 jaar nog over wat anders kan spreken dan kinderen en "wat gaan we eten vanavond? wat doen we dit weekend?" Het deed deugd, dus plannen komen er zeker om dat nog eens te doen.
-ik heb evaluatie gehad op mijn werk.
- ik ben voor het eerst sinds maanden, ziek geweest
- ik doe vanaf nu aan maandshoppen en moet normaal enkel nog voor verse groentjes en fruit en brood naar de winkel.
-ik heb een winterjas via internet besteld. Ze is nog niet aangekomen, dus ik kan nog niet melden of het een succes is. De kleren voor de kindjes worden meermaals via de informatiesnelweg besteld en meestal wel ok. In uitzonderlijke gevallen zijn we zelfs te traag om het terug te sturen. Er liggen hier dus al pakskens klaar voor andere kinders.
Dan gewoon nog wat informatie:
Manlief probeerde de oudste deze uitspraak te ontlokken: "jij bent de allerliefste papa van de hele wereld". Ja, tuurlijk, een kind zegt zoiets meestal wel spontaan ja (ahum, roll eyes). Alwaar manlief plots een zesde zintuig had: "jij gaat dat straks wel zeggen!". Nu, onze oudste kennende, is dat wel een gedurfde uitspraak, want je kan er prat op gaan dat ze ten allen prijze die zin zal vermijden, als jij zegt dat ze dat zal zeggen. Maar manlief kent de oudste nog veel beter :-)
"Ik heb een nieuwe film voor jou, van Barbie" en wat denkt u dat het antwoord van de dochter was? Juist ja!
