Haha, warhoofd als ik ben, heb ik nog niet verteld hoe het zaterdag op ons uitje was!
We zijn goed vertrokken, met de vriendinnen naar het restaurant, lekker hapje gaan eten.
Nadien naar het toneel waar een vriendin de hoofdrol in speelde (en ze schitterde trouwens!) en daar moet uiteraard op gedronken worden :-)
Als niet BOB zijnde, moest ik toch wel wat effort doen, dus heb ik lekker witbier met krieken gedronken (om het kind een naam te geven). 2 glazen...en dan op weg naar de thuisbasis.
In de eigen stad aangekomen, naar een café uit jonger jaren gegaan..hm..in onzen tijd zat er op dat uur nog veel meer volk :-)))
Toch maar aan de cola light gegaan, het manneke met de klaas vaakhamer was gepasseerd :-p
Dan zijn we, net zoals vroeger, nog snel een pitta gaan eten om af te sluiten en om 4u nieuw uur lagen we in ons bed en hebben we zalig liggen ronken tot 11u30. Héérlijk, om eens uit te kunnen slapen...maar evenzeer blij om onze meisjes terug te zien. Die waren erg voorbeeldig geweest bij oma en opa, dat we ze nog een keertje mogen brengen. Alleen had ik geen moeite moeten doen om nog iets te voorzien voor in de namiddag, want we werden subtiel buiten gekuist omdat oma en opa hun middagdutje wilden doen :-D
Vandaag niets dan goed nieuws! Een vriendin is zwanger na erg lang proberen, mijn goeie daad ga ik morgen in het UZ kunnen stellen...
En mijn meisjes zijn erg mooi samen aan het spelen...wat is dat toch genieten!
woensdag 31 maart 2010
dinsdag 30 maart 2010
Hup met de beentjes!
Wellicht kan je vermoeden wat 3 zwangerschappen en 20 maanden borstvoeding zo doen met een lijf...
Laat ik het je zeggen: conditie stond op erg laag pitje! Bij mij was het in elk geval hoog tijd dat er wat aan gedaan werd.
Maar wat zou ik dan doen? Zwemmen, bleurgh..dat leek me veuuuuuuul te veel gedoe. Eerst naar het zwembad rijden, omkleden, zwemmen, eruit, afdrogen en halfnat terug je kleren aandoen, met een natte kop haar terug de auto in en dan thuis nog dagen stinken naar de chloor (zelfs als je je wast!).
Enfin, wat dacht je dan van fietsen? pff...fietsen..we hebben hier een home trainer staan, wat wel handig is met kleine kindjes (en er dus toch altijd iemand thuis moet zijn), maar laat ik nu niet van de grootste zijn en de laagste stand van het zadel op het nippertje te hoog is om echt comfortabel te kunnen fietsen. Buiten fietsen zag ik eigenlijk helemaal niet zitten.
"Lopen is goed voor je figuur" zei manlief. Mmm, goed voor mijn figuur? Wioew wioew! Dàt zijn de woorden die je moet zeggen tegen een vrouw!
Bon, besluit was (relatief) snel genomen, dus had ik alles op internet opgezocht over "start to run"
Netjes het schema afgedrukt, de stretchoefeningen voor vóór en nà het lopen.
Vanavond dan manlief zijn loopkleren geleend, polshorloge met chronometer aan, nog eens schema goed bestudeerd en dàààààr gaan we!!
Hup, 1 minuut lopen, daar beginnen we mee. Ik dacht dat ik al steendood zou zijn na 1 minuut, maar dat viel eigenlijk heel goed mee. Een minuutje stappen, hehe...how, daar gaan we weer een minuut lopen, dat wordt al beetje zwaarder..Gelukkig is er dan weer een minuut om te stappen :-)
Dan 2 keer 2 minuten lopen en stappen..hè,ik ben mijn zakdoek vergeten! Laat het een tip zijn als je ooit begint te lopen: die zakdoek niet vergeten! Hola, nu moeten we 3 minuten lopen en stappen..aiai, ik haal het maar net, maar we gaan toch niet opgeven zeker, van de eerste keer!
Hier thuisgekomen, de stretchoefeningen gedaan, ik heb in totaal 9 minuten gelopen en 9 minuten gestapt en voel me verrassend ok. Ik dacht dat ik steendood zou zijn, maar neen hoor.
Ik voel het wel in mijn benen, maar 't is een goed gevoel, een gezond gevoel:-)
We gaan voor minder kilo's en meer beweging, ja he, dat gaan we doen!
Laat ik het je zeggen: conditie stond op erg laag pitje! Bij mij was het in elk geval hoog tijd dat er wat aan gedaan werd.
Maar wat zou ik dan doen? Zwemmen, bleurgh..dat leek me veuuuuuuul te veel gedoe. Eerst naar het zwembad rijden, omkleden, zwemmen, eruit, afdrogen en halfnat terug je kleren aandoen, met een natte kop haar terug de auto in en dan thuis nog dagen stinken naar de chloor (zelfs als je je wast!).
Enfin, wat dacht je dan van fietsen? pff...fietsen..we hebben hier een home trainer staan, wat wel handig is met kleine kindjes (en er dus toch altijd iemand thuis moet zijn), maar laat ik nu niet van de grootste zijn en de laagste stand van het zadel op het nippertje te hoog is om echt comfortabel te kunnen fietsen. Buiten fietsen zag ik eigenlijk helemaal niet zitten.
"Lopen is goed voor je figuur" zei manlief. Mmm, goed voor mijn figuur? Wioew wioew! Dàt zijn de woorden die je moet zeggen tegen een vrouw!
Bon, besluit was (relatief) snel genomen, dus had ik alles op internet opgezocht over "start to run"
Netjes het schema afgedrukt, de stretchoefeningen voor vóór en nà het lopen.
Vanavond dan manlief zijn loopkleren geleend, polshorloge met chronometer aan, nog eens schema goed bestudeerd en dàààààr gaan we!!
Hup, 1 minuut lopen, daar beginnen we mee. Ik dacht dat ik al steendood zou zijn na 1 minuut, maar dat viel eigenlijk heel goed mee. Een minuutje stappen, hehe...how, daar gaan we weer een minuut lopen, dat wordt al beetje zwaarder..Gelukkig is er dan weer een minuut om te stappen :-)
Dan 2 keer 2 minuten lopen en stappen..hè,ik ben mijn zakdoek vergeten! Laat het een tip zijn als je ooit begint te lopen: die zakdoek niet vergeten! Hola, nu moeten we 3 minuten lopen en stappen..aiai, ik haal het maar net, maar we gaan toch niet opgeven zeker, van de eerste keer!
Hier thuisgekomen, de stretchoefeningen gedaan, ik heb in totaal 9 minuten gelopen en 9 minuten gestapt en voel me verrassend ok. Ik dacht dat ik steendood zou zijn, maar neen hoor.
Ik voel het wel in mijn benen, maar 't is een goed gevoel, een gezond gevoel:-)
We gaan voor minder kilo's en meer beweging, ja he, dat gaan we doen!
vrijdag 26 maart 2010
En wat met donderdag?
Gisteren alweer een drukke dag gehad, maar aangezien we niet alle dagen dezelfde naam kunnen geven, houden we het maar bij donderdag.
De jongste ging bij de grootouders, de oudste naar school.
Ze zijn allebei wit vertrokken, ik kreeg 2 zwartekes terug.. De oudste hing vol met chocomelk op haar mouwen, volgens mij had ze er eerder een bad in genomen dan van gedronken.
De jongste is een klein smeerpoetske ..ze neemt alles wat binnen haar bereik komt, en gisteren was dat dus haar eten :-)
Veel te laat gaan slapen gisteren, de fout van manlief. Hij vond de discussies in een programma namelijk zo amusant dat hij wilde kijken tot het einde. Nieuwsgierig als ik dan zelf ben, wou ik het dan ook zien. De jongste heeft dan voor de 2 de nacht op rij haar best gedaan om door te slapen...maar op deze manier brengt het natuurlijk niet op.
Vandaag kregen we trouwens bericht van één dat we volgende week het slabbetje toegestuurd krijgen. 40 000 exemplaren bestaan er, voor allemaal kindjes die 1 worden in 2010. Stuur een foto van je kapoen met dat slabbetje en je kan dan nog een "baby van de dag" hebben. Als een echte trotse mama sta ik al te popelen om een foto te nemen van die kleine pruts!
Morgenavond gaan we op ons lappen, voor de eerste keer in maanden! Ik kijk er ongelofelijk naar uit, zal wellicht al teut zijn na 2 keer nippen van mijn drank, maar wat heerlijk, om mijn lijf weer helemaal voor mezelf te hebben!
Bailey's, Kriek, Donkere Leffe, here I come!
De jongste ging bij de grootouders, de oudste naar school.
Ze zijn allebei wit vertrokken, ik kreeg 2 zwartekes terug.. De oudste hing vol met chocomelk op haar mouwen, volgens mij had ze er eerder een bad in genomen dan van gedronken.
De jongste is een klein smeerpoetske ..ze neemt alles wat binnen haar bereik komt, en gisteren was dat dus haar eten :-)
Veel te laat gaan slapen gisteren, de fout van manlief. Hij vond de discussies in een programma namelijk zo amusant dat hij wilde kijken tot het einde. Nieuwsgierig als ik dan zelf ben, wou ik het dan ook zien. De jongste heeft dan voor de 2 de nacht op rij haar best gedaan om door te slapen...maar op deze manier brengt het natuurlijk niet op.
Vandaag kregen we trouwens bericht van één dat we volgende week het slabbetje toegestuurd krijgen. 40 000 exemplaren bestaan er, voor allemaal kindjes die 1 worden in 2010. Stuur een foto van je kapoen met dat slabbetje en je kan dan nog een "baby van de dag" hebben. Als een echte trotse mama sta ik al te popelen om een foto te nemen van die kleine pruts!
Morgenavond gaan we op ons lappen, voor de eerste keer in maanden! Ik kijk er ongelofelijk naar uit, zal wellicht al teut zijn na 2 keer nippen van mijn drank, maar wat heerlijk, om mijn lijf weer helemaal voor mezelf te hebben!
Bailey's, Kriek, Donkere Leffe, here I come!
woensdag 24 maart 2010
Woensdag drukkedag
Woensdag zou "drukkedag" moeten heten. Op die ene dag ben ik thuis van 't werk, met in de voormiddag de jongste spruit bij mij en in de namiddag allebei de meisjes.
Vandaag zou ik eens een poging doen om uit te slapen, manlief was verwittigd dat hij de oudste naar school mocht doen. Ik heb het tot welgeteld 6u23 kunnen rekken en was klaarwakker.
Bon, doucheke gepakt, de oudste ermee onder genomen en die dan toch maar naar school gebracht, 'k was toch klaar.
Dan zijn er altijd wel nog kleine prullen te doen. Die nemen dan zoveel tijd in beslag dat je met een voormiddag eigenlijk niet voldoende hebt, maar goed.
Middageten met de oudste liep voorbeeldig, korstjes flink opgegeten, daar kreeg ze flink applaus!
De jongste lag intussen perte totale in haar bedje te knorren als een varkentje.
Mezelf intussen nuttig gemaakt en de keet gepoetst en opgeruimd, terwijl de oudste voorbeeldig haar doos met boeken had uitgekeerd en aan het "lezen" was geslagen :-p
Dit prachtige weer nodigde zo uit om buiten te gaan zitten, dat we naar het park/de speeltuin zijn getrokken. Zalig was het, om buiten te zijn met de kindjes en ik was echt niet de enige die daar rondliep! Het drankhuisje aan het park deed gouden zaken, de grootouders leken allemaal rond te lopen met hun kleinkinderen :-)
De buitenlucht heeft zijn werk prima gedaan: ze liggen allebei te slapen, wellicht dromend van de schommel of meer fruitpap :-)
Vandaag zou ik eens een poging doen om uit te slapen, manlief was verwittigd dat hij de oudste naar school mocht doen. Ik heb het tot welgeteld 6u23 kunnen rekken en was klaarwakker.
Bon, doucheke gepakt, de oudste ermee onder genomen en die dan toch maar naar school gebracht, 'k was toch klaar.
Dan zijn er altijd wel nog kleine prullen te doen. Die nemen dan zoveel tijd in beslag dat je met een voormiddag eigenlijk niet voldoende hebt, maar goed.
Middageten met de oudste liep voorbeeldig, korstjes flink opgegeten, daar kreeg ze flink applaus!
De jongste lag intussen perte totale in haar bedje te knorren als een varkentje.
Mezelf intussen nuttig gemaakt en de keet gepoetst en opgeruimd, terwijl de oudste voorbeeldig haar doos met boeken had uitgekeerd en aan het "lezen" was geslagen :-p
Dit prachtige weer nodigde zo uit om buiten te gaan zitten, dat we naar het park/de speeltuin zijn getrokken. Zalig was het, om buiten te zijn met de kindjes en ik was echt niet de enige die daar rondliep! Het drankhuisje aan het park deed gouden zaken, de grootouders leken allemaal rond te lopen met hun kleinkinderen :-)
De buitenlucht heeft zijn werk prima gedaan: ze liggen allebei te slapen, wellicht dromend van de schommel of meer fruitpap :-)
dinsdag 23 maart 2010
Hèhè
Hier gaan we dan.
Een blog. Het begin van iets nieuws.
Al lang denk ik er aan om een blog te maken, maar waarover schrijft iedereen?
Schrijf ik anoniem of niet?
En eigenlijk...weet ik het nog steeds niet :-)
Voorlopig zal het anoniem zijn..we zien wel wat het dan verder wordt.
Ik ben een (jonge?) vrouw van begin dertig,samenwonend met een leuke man en samen hebben we 3 kindjes. 3 prachtexemplaren. Onze 2de kapoen is helaas kort na de geboorte overleden, maar in ons hart nog erg dicht bij ons.
Dus de dagdagelijkse dingen gebeuren met 4!
De zusjes zijn dol op mekaar en de laatste dagen is het een plezier om te zien. Op de achterbank is het tegenwoordig dolle pret. De oudste leunt uit haar autostoel om de jongste te kunnen kriebelen aan haar handje, die op haar beurt al half luidop lacht!
Wat een verschil met die eerste maanden van haar leventje, toen we dachten dat ze mijn verdriet had overgenomen. En maar huilen en ontroostbaar zijn.
Veel bij de osteopaat gezeten, bij de kinderarts gaan aankloppen...het beterde maar niet. De huisarts heeft ons op goeie weg gezet en een later bezoek aan een echte specialist, deed me het volgende denken: "Wellicht moet de kinderarts dringend gaan bijscholen als reflux als zo moeilijk herkenbaar blijkt te zijn."
Zou je hem niet? Die kinderarts dan.:-p
De oudste kwam gisteren van school, met een tekening van een druif op haar handje "door de grote kindjes" was die er op gezet.
Deze morgen werd ze goed de les gespeld. Toen ik haar vroeg wat ze tegen de grote kindjes moest zeggen, zei ze netjes (en lichtjes boos, zoals ze het tegen hen moet zeggen) "jij mag niet op mij tekenen, ik ben géén kleurboek".
Ik proestte het uit toen ze dat zo serieus zei..ja, de papa had het haar goed ingepeperd:-)
Een blog. Het begin van iets nieuws.
Al lang denk ik er aan om een blog te maken, maar waarover schrijft iedereen?
Schrijf ik anoniem of niet?
En eigenlijk...weet ik het nog steeds niet :-)
Voorlopig zal het anoniem zijn..we zien wel wat het dan verder wordt.
Ik ben een (jonge?) vrouw van begin dertig,samenwonend met een leuke man en samen hebben we 3 kindjes. 3 prachtexemplaren. Onze 2de kapoen is helaas kort na de geboorte overleden, maar in ons hart nog erg dicht bij ons.
Dus de dagdagelijkse dingen gebeuren met 4!
De zusjes zijn dol op mekaar en de laatste dagen is het een plezier om te zien. Op de achterbank is het tegenwoordig dolle pret. De oudste leunt uit haar autostoel om de jongste te kunnen kriebelen aan haar handje, die op haar beurt al half luidop lacht!
Wat een verschil met die eerste maanden van haar leventje, toen we dachten dat ze mijn verdriet had overgenomen. En maar huilen en ontroostbaar zijn.
Veel bij de osteopaat gezeten, bij de kinderarts gaan aankloppen...het beterde maar niet. De huisarts heeft ons op goeie weg gezet en een later bezoek aan een echte specialist, deed me het volgende denken: "Wellicht moet de kinderarts dringend gaan bijscholen als reflux als zo moeilijk herkenbaar blijkt te zijn."
Zou je hem niet? Die kinderarts dan.:-p
De oudste kwam gisteren van school, met een tekening van een druif op haar handje "door de grote kindjes" was die er op gezet.
Deze morgen werd ze goed de les gespeld. Toen ik haar vroeg wat ze tegen de grote kindjes moest zeggen, zei ze netjes (en lichtjes boos, zoals ze het tegen hen moet zeggen) "jij mag niet op mij tekenen, ik ben géén kleurboek".
Ik proestte het uit toen ze dat zo serieus zei..ja, de papa had het haar goed ingepeperd:-)
Abonneren op:
Posts (Atom)