Gisteren gaan lopen met manlief. Na een avondje en klein nachtje uit waren we eens alleen op een zondagochtend. Waar dat vroeger gevierd werd met schandalig lang proberen uit te slapen, staan we nu op tijd op om eens samen te gaan lopen. Wie had dat ooit gedacht?
Het was een beetje anders, vooral omwille van het traject dat er afgelegd werd. Manlief wil alsmaar grenzen verleggen, terwijl ik de mijne al zo hoog leg door gewoon te beginnen lopen :-) Wacht maar, mijn tijd komt nog wel.
Binnen 3 weken kan ik op loopanalyse gaan, ik heb de afspraak deze ochtend vastgelegd. Nu maar hopen dat mijn benen het zo lang uithouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten