zaterdag 26 maart 2011

Het is me wat

Ik zou vandaag terug gaan lopen.
Maar alweer, erg last aan mijn enkel. 't is mijn zwakke plaats ja. 10 jaar geleden gescheurde ligamenten, dikke maand in de gips...It feels like yesterday.
Erg veel gedaan vandaag in huis, deze middag dan bezoek aan pediater van dienst, wegens bloed in stoelgang van de jongste die sinds gisteren alweer met diarree zit. Nadien nog gaan fietsen, op prospectie gegaan voor mogelijk verjaardagsfeestje van de oudste. Ik was kapot, mijn enkel deed vreselijk veel pijn en omhoog liggen is een veel beter idee nu. Heb ik niet gelopen, ik heb in elk geval gefietst en neen, mijn tong hing niet op de grond, daaraan merk ik dat het al stukken beter gesteld is met de conditie. Het lijkt er misschien een beetje op dat ik excuses zoek, maar niets is minder waar. Had mijn linkerenkel aangevoeld als de andere, ik was er zeker op uit getrokken.
Ik voel me machtig goed door te gaan lopen, ik zou het niet anders meer willen.
Bonus: ik heb me ingeschreven voor de Ladies Run in Kortrijk op pinkstermaandag. Voor maar 5 km, maar dan heb ik wel een idee hoe lang ik daar over doe :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten