Vandaag bitter weinig sportief nieuws. Na 2 nachten uitbundig carnaval vieren, heb ik deze middag toch mijn sporttenue aangetrokken. De loopbroek ging al bijzonder moeilijk aan, het zou een voorteken zijn.
Ik ben met goeie moed begonnen, spierkes opgewarmd. Met de beste bedoelingen begonnen, ik ging eens laten zien dat ik wel degelijk gemotiveerd ben. Maar het zat tegen. Er stond een stralende zon aan de hemel, ik was nuchter (in de zin dat ik nog niet gegeten had, alcohol zal er zeker en vast nog ingezeten hebben :-p ) en 't was me al snel duidelijk dat het niets zou worden. Mijn been deed al op voorhand pijn, mijn voetzolen voelden erg stijf aan..
Manlief en ik zijn deze morgen namelijk al strompelend naar huis gegaan, reken toch 4km. In niet al te nuchtere toestand, na een hele avond en nacht dansen. Ik ben verstandig geweest en heb me teruggekeerd naar huis. Ik denk hoop en al 7 minuten gelopen, maar kom, beter dan niets.
Ik doe geen tweede poging vanavond. Ik ga tijdig slapen, want de kindjes zijn alweer thuis en zullen morgen ook weer voor dag en dauw wakker zijn.
Morgen is manlief naar een concert, dus niet thuis en dus geen lopen voor mij.
Donderdag moet ik in principe toch wel weer op mijn plooi gekomen zijn, dan gaan we er weer invliegen. Nu mijn lichaam maar eerst de nodige rust gunnen :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten